Ey Gönül
EY GÖNÜLYan ey gönül yan,
Yanda uykudan uyan.
Elbet vardır seni bir duyan,
Ahını işitip,halini anlayan.
Ey gönül, yan gayri
Nar-ı aşka dayan gayri.
Hem öyle bir yanki
Nefesim buzulları eritsin gayri.
Ayrılığa dert deyip üzülme,
Sebepsiz isyan edip küsme.
Gayri hüzün dediğin gönüle ilaçtır,
Gönül aşka giden yolda derde muhtaçtır.
Benliğinde sıyrıl, artık kanatlan
Ol arşa doğru uçan.
Gayri bırak artık, olma ezberden okuyan
Ol gayri gönlün sesini duyan..
MUHAMMET KEFELİOĞLU
| Dergi Ana Sayfaya Dön ⇒ |
