Esmaül Hüsna Esrarı
Esmaül Hüsna Esrarı
Esirgeyen, bağışlayan Yüce Allah'ın adıyla başlamak istiyorum söze.O Allah ki; yaratan, koruyan, rızıklandıran, duyan ve görendir...
O Allah ki; hep var idi, hep var olacak ve O'nun için son yoktur...
O Allah ki;her şeyin sonunu bilir, hesap gününün sahibidir...
O Allah ki; bağışlamak için ufacık bir vesile bekler...
O Allah ki; yarattığı cümle âlemlere adaletle hükmeder, zulmedenleri sevmez...
O Allah ki; hiçbir kudret O'na karşı duramam durmaya kalkanlar, çetin azâbıyla kahrolurlar...
O Allah ki; dergâhına gelenleri, kendisine açılan elleri asla boş çevirmez...
O Allah ki; verdiği nimetlere şükredenleri, yaradılış gayesini fikredenleri ve yüce adını zikredenleri darda koymaz mutlak bir felaha çıkarır.
Yüce Yaratan'ın sonsuz kudretini, rahmetini, şiddetini ve izzetini düşündükçe; kelimeler dilime inciler gibi dizilirdi...
Allah'ın mübarek vasıflarını belirten 99 "Esmâ-i Hüsnâ"yı belirli sırası içinde bile olmasa, tamamını hazırlayamazdım...
Ne zaman bir yerlere gitmek üzere bir otobüse, bir vapura, bir minibüse ya da tramvaya binsem; kendi iç dünyama çeklilir, Esmâ-i Hüsnâ'yı bir bir hatırlamaya ve anlamları üzerinde tefekkür etmeye çalışırdım. Lâkin beceremezdim...
Araştırdım. Yüce Rabbimizi ve O'nun sonsuz kudretini anlatmaya çalışan “Münâcât” veya “İlâhî” tarzında birçok şiir olduğu hâlde, 99 Esmâ'yı birden içine alan şiire rastlamadım...
Birçok kitaplara imza atan, hele şiir gibi zor bir sanata talip olan biri olarak bu fakir düşündü ki, böyle bir çalışmaya gerek vardır...
Şair; hakkında Ayet-i Kerîme olan sanatkârdır. Tehlikeli bir sırat üzerinde yürüdüğü "Şuarâ" Sûresinde emredilmiştir...
Bu düşüncelerle, kalemimizi gönlümüzün okkasına batırıp, ilhamı yüce Yaratan'dan bekleyerek işe koyulduk..
Bu kitapla gönüllere bir feyz-i İlâhî sunabilirsek ne mutlu bize...
Bunlardan daha iyisi elbette yapılabilir. Biz bu kadarını becerebildik... Hiçbir iddiamız yoktur. Maksadımız, gönüllerde "99 Esmâ-i Hüsnâ'dan Esintiler" meydana getirerek, yüce Rabbimizin rızâsını kazanmaktır. Şüphesiz ki, Allah; Rahman ve Rahîm'dir.
Yârabbi kulluk sanadır, inandım ki ilâh sensin,
Esirgeyensin kulunu, her belâdan felâh sensin,
Yârab senin gazabından yine sığınırız sana;
Sığınacak liman sende, yâ İlâhî penâh sensin!..
Yârabbi!..
Yoktur sana müphemiyet, herşey sana ayandır.
Gönülden gelen bir ses bu,
Samimi bir beyândır...
Hayat binbir âvâz ile
Seyreden bir garip şarkı;
Tıkandık vuslat sesinde,
Yârab, bu ne tiz meyândır...
Nefsimiz bir yanda, İblis bir yanda,
Bir çizgi var aramızda can gibi;
O yanda mıyız, bu yanda mıyız?..
Yan yanayız yangınlarla gün boyu,
Yâ İlâhî yakma bizi nârınla,
Nurunla yandır!..
Gözümüzde küfrün kadife tülü;
Yârab, koyma bizi bize,
Gaflet uykusundan kalbi uyandır!..
Sana gelen yollar tozdur-dumandır;
Kalmadı Yârabbi dayanacak güç,
Ekmeğimiz taştır, suyumuz kandır...
Yok ise bir hükmü al aklımızı,
Bizi vuslat günümüze inandır.
Hangi elimizde amel defteri?
Durduğumuz ârâf hangi mekândır?
Uzaklarda değil ölüm meleği;
Eledik unları, astık eleği,
Yalnız sensin gönlümüzün dileği,
Kasırgalar kavuruyor feleği,
Belli ki âhir zemandır...
"Dön" emrinle herşey dönecek sana,
Titriyor her zerrem Allah dedikçe;
Bu an, o andır...
Rahmeyle fakire, al elim Yârab!
Bir ömür sonunda elimde kalan;
Allah diyen bir dil, bir kuru candır
