El-Kuddüs Esintisi
EL KUDDÛS
Uludur cümle sıfatın, şefkat sende, celâl sende,
Münezzehsin hatâlardan, hüsn-ü alâ cemâl sende,
Berisin her nakîsadan, benzerin yoktur âlemde;
Sensin el-kuddûs İlâhî, ki ekmel-i kemâl sende...
Yârabbi!..
Senindir cümle kemâl sıfatları,
Her türlü eksiklikten, noksanlıktan münezzehsin.
Tenzih ederiz seni her hatâdan ey tekaddes,
Sensin gönlümüzün sevdası, gerisi hevâ ve heves,
Yarattığın herşey güzel,
Herşey temiz ve mukaddes...
Kirleten biziz yarattığın güzellikleri,
Temiz düşüncelere kara sürer ellerimiz.
İblis mızrap vurur şer telimize,
Fena söyler dillerimiz...
Sen ki bir katrecik kar tanesine
Binbir güzelliği nakşedensin,
Çiğ damlamış gonca güller üstünde
Gönüllere güzelliği sunan sensin...
Seni ömründe bir kez anmayan kulları da,
Anan sensin.
En ücra köşesinde gafil yüreklerin
Sevda sevda yanan sensin.
Günah bizden sâdır olur, hatâ bizden gelir,
Kusur bizdedir İlâhî, münezzehsin her kusurdan.
Aydınlatan sensin gönülleri,
Bize de lutfeyle o İlâhî nurdan...
Kusursuzluk sana mahsus, bağışla kusurumuzu,
İçimiz ayrıdır, dışımız ayrı,
Bilen sensin bilinmezleri,
Sana iltica eyleriz, merhamet senindir gayrı...
Batmışız boyumuzca bataklara,
Günahlar boynumuzda dizi dizi.
Kaybetmişiz kendimizi,
Dağıtmışız bendimizi,
Berî kıl günahlarımızdan
El-Kuddûs vasfınla bizi...
Dergi Ana Sayfaya Dön ⇒ |