Geçip giden yıllardan arta kalan hüzünlerini, mutluluklarını bu programda yeniden dillendiren konuklarımız sizleri de bu zaman yolculuğuna davet ediyor. Hep birlikte çıktığımız bu yolculuklarda zaman zaman ağlayıp zaman zaman gülüyoruz. O yorgun yüzler yıllarca koparıp attıkları binlerce takvim yapraklarını yeniden ellerine alıyor ve bu defa kendi tarihlerini yazıyorlar arka yüzlerine...Sararmış yapraklar yeniden canlanıyor. Öyle ki kağıt kokusu geliyor burnumuza... O gözlerden akan yaşlar mürekkep oluyor... Diller kalem...Ve durmadan yazıyorlar...
Kimi zaman sahnelerde delicesine alkışlanan bir sanatçı oluyoruz, kimi zamansa kendini toprağa adamış bir çiftçi...

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Cahit Sıtkı Tarancı